‘Te veel bestuurders bij intercommunales’ en 'Veel gemeentes delen zitjes bij intercommunales uit als een troostprijs' lees ik in de krant De Standaard naar aanleiding van een onderzoek. Zoals met vele onderzoeken zit er ergens een waarheid in, maar rederen ze te theoritisch en vanuit een Brusselse bureau. Helaas is de werking van intercommunales strikt geregeld door Vlaamse decreten. Het klopt dat de raden van bestuur te groot zijn om effectief te besturen maar dat is ook niet hun taak. Het gehanteerde principe is dat elke deelnemende gemeente een vertegenwoordiger moet hebben, juist om de belangen van zijn of haar gemeente te kunnen bewaken. Of gaan we straks participeren in samenwerkingsverbanden zonder te weten wat er gebeurd? Het zijn directiecomités (een beperkte groep binnen de raad van bestuur) die besturen. Zelf ben ik ook drie jaar voorzitter geweest van een intercommunale, namelijk IGO-Leuven. Met een raad van bestuur van een 30-tal 'vertegenwoordigers' en een directiecomite met 6 mensen. En deze laatste heef de taak de organisatie op rails te houden met oog voor twee cruciale vragen: 1. gebeuren de goede dingen, 2. gebeuren de dingen goed? En zoals altijd hangt de kwaliteit van de structuren af van de kwaliteit van de mensen erin.
Misschien moet men gewoon de algemene vergaderingen afschaffen. Want deze hebben effectief geen nut en kosten alleen maar.
