Sinds enkele maanden heb ik het opgegeven om elke dag met de auto naar Brussel te trekken en heb ik voor de trein gekozen. Vandaag hing er een akelige sfeer in het centraal station in Brussel na de moord op een tiener omwille van een MP3-speler. Iedereen werd persoonlijk aangesproken door een politieagent en gevraagd of hij iets gezien had. Hoewel ik tijdens de periode van de moord in het station was heb ik niets gezien of gemerkt. Jammer, want ik wou dat ik kom helpen.
Eerlijk gezegd was ik er niet goed van. Zo dicht bij. Zo banaal. Om een Mp3 speler. Z'n zware gevolgen.
